Wednesday, May 29, 2013

5 γυναίκες!!!

H 5χρονη που φωτογραφίζεται τιμώντας 
πέντε σπουδαίες γυναίκες της Ιστορίας

 Δεν ντύνονται πριγκίπισσες όλα τα κοριτσάκια - ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για πέντε μεγάλες ηρωϊδες

  Όταν η κόρη της, Έμμα, έγινε πέντε χρονών, η φωτογράφος Jaime Moore, ήθελε να τη φωτογραφίσει για να γιορτάσει την περίσταση, έτσι άρχισε να ψάχνει για έμπνευση στο διαδίκτυο. «Παρατήρησα ότι πολλά νέα κορίτσια ντύνονται σαν πριγκίπισσες της Ντίσνεϋ», είπε η Moore στο σάιτ της. «Όπου και να κοίταξα το 95% των ιδεών αφορούσε στο πως να ντύσει κάποιος το κοριτσάκι του πριγκίπισσα της Ντίσνεϋ.»

Έτσι αντί να στραφεί σε φανταστικούς χαρακτήρες, η Moore επικέντρωσε το πρότζεκτ της σε πραγματικά πρότυπα. Επέλεξε πέντε γυναίκες για να τιμήσει τα πέμπτα γενέθλια της κόρης της, και αναδημιούργησε τα διάσημα πορτρέτα των Susan B. Anthony, Coco Chanel, Amelia Earhart, Helen Keller, και Jane Goodall.   «Ήθελα να ξέρει την αξία αυτών των απίθανων γυναικών, οι οποίες πήγαν κόντρα σε όλα ώστε εκείνη να έχει τώρα τα πάντα» εξήγησε η Moore.     
Πατώντας πάνω στις φωτο αυτές μεγαλώνουν και μπορείτε να διαβάσετε και διάσημες φράσεις των σπουδαίων γυναικών. (αὐτό στήν πηγή, δηλαδή εδώ

  Coco Chanel. Η σημαντικότερη σχεδιάστρια μόδας όλων των εποχών.      

 Amelia Earhart: Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας και συγγραφέας. Η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό.   


Helen Keller: Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. Σε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. Η περίπτωσή της διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της. Έμαθε γερμανικά, ελληνικά και λατινικά. Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. 


 Jane Goodall: Ερευνήτρια πρωτευόντων θηλαστικών, γνωστή για τη δουλειά της με τους πιθήκους. Επίσης ανθρωπολόγος.   Και εδώ η μικρή Έμμα ποζάρει ως ο εαυτός της     


  Η φωτογραφία όμως που μου έμαθε τα περισσότερα και με άγγιξε πιο πολύ ήταν αυτή εδώ:   

 Susan B. Anthony: Ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπήρξε πρωτοπόρος μαχήτρια του γυναικείου κινήματος τον 19ο αιώνα - πολλές δεκαετίες πριν αναγνωριστούν στις γυναίκες και τα απλούστερα δικαιώματα όπως αυτό της ψήφου.  Το 1868 ίδρυσε το πρώτο περιοδικό για τα δικαιώματα των γυναικων, το REVOLUTION. Το μοτο του ήταν: "Αληθινή Δημοκρατία: οι άντρες, τα δικαιώματά τους και τίποτα περισσότερο / γυναίκες, τα δικαιώματά τους και τίποτα λιγότερο".  Πριν να αποσυρθεί (πέθανε στα 86 της το 1905) απαντώντας σε ερώτηση αν πίστευε ότι κάποτε όλες οι γυναίκες των ΗΠΑ θα είχαν δικαίωμα ψήφου, απάντησε: "Θα γίνει, αλλά δεν θα μπορέσω να το δω. Είναι αναπόφευκτο. Δεν μπορούν να μας κρατήσουν για πάντα στα δεσμά μας όπως δεν τα κατάφεραν και με τους σκλάβους. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε, και πιστεύω ότι αυτό θα γίνει μέσα στην επόμενη γενιά.   "Θα πετύχουμε" ήταν τα λόγια που άφησε στα "κορίτσια" της για να τις εμψυχώσει στον μακρύ, δύσκολο αγώνα που θα ακολουθούσε.  Δεκατέσσερα χρόνια μετά το θάνατό της, και μετά από σκληρές, επίμονες διεκδικήσεις, το δικαίωμα ψήφου των γυναικών έγινε νόμος. Στις 26 Αυγούστου του 1920 πέρασε επιτέλους το 19ο άρθρο (που είχε συγγράψει η ίδια η Anthony) στο Σύνταγμα των ΗΠΑ. 

 Πηγή: www.lifo.gr

Ποίημα στους φίλους, Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Διαλέγω νά σᾶς ἀφιερώσω σήμερα,
ἀγαπημένα παιδιά τῆς Γ΄ Λυκείου,
τώρα πού οἱ Πανελλαδικές γιά κάποιους ἔχουν τελειώσει
καί γενικά γιά ὅλους ἔχει περάσει ἡ μεγάλη μπόρα...

...ἕνα ποίημα.
Παρά τό γεγονός ὅτι δέν ἀνήκω στόν κύκλο τῶν φίλων σας
σᾶς τό ἀφιερώνω μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη
γιατί ἐμπεριέχει κάποια ἀπό αὐτά πού θά ἤθελα νά σᾶς πῶ...




Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ποίημα στους φίλους»


Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.



     Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
    το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.


Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.


Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.

Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.


Να εκτιμούμε τη ζωή. 



Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
 
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα, μετάφρ. Δ. Καλομοίρης , Ελληνικά Γράμματα, 1995 

Ἄν ἄλλαζα τούς δύο τελευταίους στίχους
θά ἔγραφα:
Χάρηκα πού ἤμουν καθηγήτριά σου.
Σ' εὐχαριστῶ γιά ὅσα μοῦ ἔδωσες...
Νά θυμᾶσαι ὅτι πάντα θά εἶμαι ἐδῶ γιά σένα, ἄν μέ χρειαστεῖς...