Αδιαφορία...

Μάστιγα των ημερών μας και απειλή για το μέλλον μας η συνήθεια της αδιαφορίας. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, η αδιαφορία δεν ανήκει στις "αντικειμενικά καλές" αξίες. Αδιαφορία σημαίνει αδυναμία. Αδυναμία να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που μας απασχολεί, αδυναμία να βρούμε,να ψάξουμε ή ακόμη και να δεχτούμε τη λύση. Αυτή η αδυναμία εμφανίζεται συνήθως όταν χρειάζεται να παραδεχτούμε ένα λάθος μας, γι' αυτό επιλέγουμε την αδιαφορία. Αδιαφορία σημαίνει αδράνεια. Αδράνεια είναι ο τρόπος των δειλών να δεχτούν την ήττα τους, να αποφύγουν το πρόβλημα και να γλιτώσουν. Η αδιαφορία όμως είναι κάτι παραπάνω από μία διεφθαρμένη αξία, είναι τρόπος ζωής, εξάλλου αδιαφορία λίγες φορές δείχνουμε στα προβλήματά μας, αφού έτσι δεν θα λυθούν ποτέ. Είναι τρόπος ζωής κι απειλή για το μέλλον μας, διότι αδιαφορία δείχνουμε στα προβλήματα και τις ανησυχίες του διπλανού μας. Και γιατί δηλαδή να μας απασχολούν τα προβλήματα των άλλων; Καλή ερώτηση, γιατί λοιπόν να είμαστε άνθρωποι; Η απάντηση είναι ίδια. Δεν μπορεί να λέγεσαι άνθρωπος και να μην σε ενδιαφέρει ο διπλανός σου. Ο αδιάφορος είναι και δυστυχισμένος άνθρωπος, επειδή στερείται την ευτυχία της βοήθειας και της ειλικρινής κι ανιδιοτελής ευγνωμοσύνης που την ακολουθεί. Βοήθησε το διπλανό σου ακόμη κι αν δεν τον ξαναδείς στη ζωή σου, μόνο χαρά θα λάβεις. Μην περιμένεις να απλώσει εκείνος το χέρι, άπλωσέ το εσύ πρώτος, κάνε την αρχή. Ανήμπορος είναι όποιος δεν μπορεί να αφιερώσει λίγο χρόνο στο γείτονα, για να πει μια ευγενική κουβέντα. Και Θεέ μου πόσους ανήμπορους έχουμε γεμίσει!