Ένα αγαπημένο τραγούδι, με ωραίο βίντεο κλιπ... που ταιριάζει με τους ποδηλάτες μας στον κεντρικό διάδρομο του σχολείου.
Το αφιερώνω με πολλή αγάπη στην αγαπημένη συνάδελφο Σταυρούλα, με την υπόσχεση να γράψουμε αυτούς τους ωραίους στίχους πάνω από τα ποδήλατα... μα μόλις τελειώσουμε με τον Αϊνστάιν... ο οποίος έχει τον ατελείωτο... ο καημένος!!!!!
Ευχαριστώ πολύ, Φλώρα!!! Λοιπόν, είμαι έτοιμη. Παίρνω τα πινέλα, πολλή όρεξη μαζί μου και περιμένω σινιάλο, για να ζωγραφίσουμε...
ReplyDeleteΑχ, Σταυρούλα μου... εσύ είσαι έτοιμη. Εγώ δεν είμαι!
ReplyDeleteΑυτός ο Αϊνστάιν είναι λίγο άτυχος. Πήρε άδεια η φύλακας και έτσι δεν μπορώ να πάω κανένα απόγευμα από δω και πέρα για να τον τελειώσω και τα πρωινά... ξεκλέβω λίγο χρόνο, μα δεν φτάνει.
Ξέρεις τι σκέπτομαι;
Να τον αφήσουμε για λίγο να "ξεκουραστεί" και να πάμε να πιάσουμε τους καημένους τους ποδηλάτες (για διάλειμμα) και να επιστρέψω μετά σε αυτόν... δριμύτερη!!!!
Φιλιά πολλά
χρωματιστά
και ατίθασα... σαν τα πινέλα μας!!!!