Το νόημα της ζωής

... "ἀλλά χάσαμε τό νόημα ὅλης αὐτῆς τῆς διαδρομῆς. Εἶναι ἕνα μουσικό κομμάτι κι ἐσύ ἔπρεπε νά τραγουδᾶς ἤ νά χορεύεις, ἐνῶ ἡ μουσική ἀκόμη ἔπαιζε..."

Alan Watts

Ἕνας ἀξιόλογος διευθυντής ... ἐμπνέει τόν Σύλλογο Διδασκόντων καί κάνουν ... θαύματα!!!!

Αντιγράφω τό κείμενο πού βρῆκα δημοσιευμένο στή σελίδα τῶν καθηγητῶν ξένων γλωσσῶν (πρέπει νά εἶναι παλαιά δημοσίευση γιατί τό ἔχω δεῖ ἀρκετές φορές... αλλά τώρα ἀποφάσισα νά τή μοιραστῶ μαζί σας καί ἀπό δῶ)!!!!

Ποιος είσαι εσύ, δάσκαλε, που χαλάς την πιάτσα;

 1 Ιουνίου 2013 
Ντροπή σου δάσκαλε! Ακούς εκεί! Διευθυντής δημοτικού και να έχει στο σχολείο του τέτοιες συνήθειες! 
Νικόλας Σιούτας το όνομά του. Είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει. Το πρώτο είναι οι συνήθειές του που έχει το “θράσος” να τις επιβάλλει σε μια ολόκληρη γειτονιά. 

Τι κάνει αυτός; Μαζί με τους δασκάλους και τους μαθητές του σχολείου, κάπου στη Ν. Σμύρνη, έχουν φτιάξει ένα σχολείο όπου, άκουσον άκουσον, λειτουργούν τα εξής: 
ταρατσόκηπος με βιολογικούς λαχανόκηπους μαθητών, 
μετεωρολογικός σταθμός ενταγμένος στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, αισθητήρες καταγραφής σεισμών συνεργαζόμενο με το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, 
λιοστάσι, σημεία ανακύκλωσης,
 διαδραστικούς πίνακες, 
κατοπτρικό τηλεσκόπιο και web radio. 
Επίσης έχει την απίστευτη συνήθεια να διοργανώνει “αστροβραδιές”  όπου τα παιδιά με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων και τηλεσκοπίων παρατηρούν τα άστρα και μαθαίνουν αστρονομία και όχι ζώδια από το Άστρα και Όραμα. 
Σα να μην φτάνουν όλα αυτά, διοργανώνει κάθε Σάββατο απόγευμα κινηματογραφικές προβολές στο home cinema του σχολείου για παιδιά και γονείς, με είσοδο ελεύθερη.

Το σχολείο γίνεται ένας χώρος χαράς, κεφιού, δημιουργίας και αγάπης για το χώρο. Και τολμά αυτός ο δάσκαλος να αμφισβητεί με τις πράξεις του εκείνη την τεράστια φιγούρα του σχολείου που γκρινιάζει ολημερίς γιατί δεν έχει μελάνι (“κι εγώ άμα είναι δεν κάνω τίποτα έτσι”), γιατί παίρνει λίγα λεφτά (λες και θα τιμωρήσεις το άσπλαχνο κράτος αν δε δουλεύεις). 

Ντροπή σου δάσκαλε! Χαλάς την πιάτσα!
 Την είδηση μάθαμε από ΤΑ ΝΕΑ απ’ όπου είναι και η φωτογραφία. 

Το blog του σχολείου του πιατσοχαλαστή αυτού δασκάλου είναι εδώ.

Πηγή: Καθηγητές Ξένων Γλωσσών

Nτροπή σου δάσκαλε...

Παιδιά διάβασα τό παρακάτω ἄρθρο ἐδῶ καί τό μεταφέρω στό blog μας, γιατί μοῦ ἔκανε ἐντύπωση!!!!! Τέτοιους δασκάλους νά εἴχαμε παντοῦ... τί ὄμορφα πού θά ἦταν!

Ντροπή σου δάσκαλε! Ακούς εκεί...

Διευθυντής δημοτικού και να έχει στο σχολείο του τέτοιες συνήθειες! Νικόλας Σιούτας το όνομά του. Είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει. Το πρώτο είναι οι συνήθειές του που έχει το “θράσος” να τις επιβάλλει σε μια ολόκληρη γειτονιά. Τι κάνει αυτός; Μαζί με τους δασκάλους και τους μαθητές του σχολείου, κάπου στη Ν. Σμύρνη, έχουν φτιάξει ένα σχολείο όπου, άκουσον άκουσον, λειτουργούν τα εξής: ταρατσόκηπος με βιολογικούς λαχανόκηπους μαθητών, μετεωρολογικός σταθμός ενταγμένος στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, αισθητήρες καταγραφής σεισμών συνεργαζόμενο με το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, λιοστάσι, σημεία ανακύκλωσης, διαδραστικούς πίνακες, κατοπτρικό τηλεσκόπιο και web radio. Επίσης έχει την απίστευτη συνήθεια να διοργανώνει “αστροβραδιές”  όπου τα παιδιά με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων και τηλεσκοπίων παρατηρούν τα άστρα και μαθαίνουν αστρονομία και όχι ζώδια από το Άστρα και Όραμα. Σα να μην φτάνουν όλα αυτά, διοργανώνει κάθε Σάββατο απόγευμα κινηματογραφικές προβολές στο home cinema του σχολείου για παιδιά και γονείς, με είσοδο ελεύθερη.Το σχολείο γίνεται ένας χώρος χαράς, κεφιού, δημιουργίας και αγάπης για το χώρο.

Και τολμά αυτός ο δάσκαλος να αμφισβητεί με τις πράξεις του εκείνη την τεράστια φιγούρα του σχολείου που γκρινιάζει ολημερίς γιατί δεν έχει μελάνι (“κι εγώ άμα είναι δεν κάνω τίποτα έτσι”), γιατί παίρνει λίγα λεφτά (λες και θα τιμωρήσεις το άσπλαχνο κράτος αν δε δουλεύεις). Ντροπή σου δάσκαλε! Χαλάς την πιάτσα!

Την είδηση μάθαμε από ΤΑ ΝΕΑ απ’ όπου είναι και η φωτογραφία.

Το blog του σχολείου του πιατσοχαλαστή αυτού δασκάλου είναι εδώ.

Όπου μπαίνεις και ακούγεται Χατζιδάκις! Μήπως να διωχθεί σαν την άλλη τη δασκάλα με τον Κεμάλ;

πηγή http://elniplex.com/

………………………………………………………………………………………

Νικόλαος Σιούτας

Δάσκαλος και εκτός της αίθουσας

Στόχος του πριν από δύο χρόνια, όταν έγινε διευθυντής, ήταν να δημιουργήσει ένα σχολείο με όραμα και ανοιχτό στην κοινωνία. Οι προσπάθειές του δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα. Το σχολείο είναι περιζήτητο και πολλοί γονείς επιδιώκουν να στείλουν σε αυτό τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως κύτταρο ζωής για ολόκληρη τη γειτονιά. Ολα αυτά, διότι το σχολείο του ξεφεύγει από τα συνηθισμένα
Η εκδήλωση την οποία διοργάνωνε για χθες το βράδυ στο Αλσος Νέας Σμύρνης αποδεικνύει πόσο ανοιχτό στην κοινωνία είναι το σχολείο που διευθύνει. Στο Αλσος ήταν προγραμματισμένη η «Αστροβραδιά του 4ου»: οι μαθητές θα παρατηρούσαν τον έναστρο ουρανό με τηλεσκόπια με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων.

Ο Νικόλαος Σιούτας, δρ Ψυχολογίας, ειδικός παιδαγωγός και πρώην σχολικός σύμβουλος, γεννήθηκε στις Κομποτάδες Φθιώτιδας από γονείς αγρότες. Η αγάπη του για το παιδί, όπως λέει, τον οδήγησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Δίδαξε σε ορεινά μονοθέσια – διθέσια σχολεία του Νομού Βοιωτίας και έπειτα σε σχολεία της Αθήνας. Επηρεασμένος από τον Αλέξανδρο Δελμούζο άρχισε σύντομα να εφαρμόζει τις παιδαγωγικές αρχές του. «Οι ιδέες του με επηρέασαν από την αρχή της εκπαιδευτικής μου πορείας. Θεωρώ ότι ο Αλέξανδρος Δελμούζος είναι μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο της νεοελληνικής εκπαίδευσης. Η αποδέσμευση από την αυθεντία του παραδοσιακού δασκάλου, η ανάδειξη ενός συνεργατικού μοντέλου και η βιωματική μάθηση είναι αυτά που με εκφράζουν», αναφέρει.

ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ. Ο εκπαιδευτικός, ο οποίος τα τελευταία 30 χρόνια μένει στη Ν. Σμύρνη και είναι πατέρας δύο παιδιών, δεν είναι ένας δάσκαλος κολλημένος στο σχολικό πρόγραμμα, ούτε ένας διευθυντής κλεισμένος στο γραφείο του. Αεικίνητος, από τη στιγμή που βρέθηκε στη θέση του διευθυντή στο 4ο Δημοτικό Ν. Σμύρνης, στη συμβολή των οδών Κράτητος και Αποστολάκη, ψάχνει συνεχώς να βρει καινούργια πράγματα που θα εμπνεύσουν τους μαθητές.

H λίστα των πρωτοποριακών δράσεων και προγραμμάτων που υλοποιούνται με πρωτοβουλίες του στο 4ο Δημοτικό είναι μεγάλη. Το σχολείο διαθέτει έναν καταπράσινο ταρατσόκηπο όπου εφέτος οι μαθητές φύτεψαν τους δικούς τους βιολογικούς λαχανόκηπους. Εχει μετεωρολογικό σταθμό ενταγμένο στο δίκτυο του Meteo (του Εθνικού Αστεροσκοπείου). Εχει δικό του αισθητήρα καταγραφής σεισμών και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από το λιοστάσι που υπάρχει στο σχολείο, τους διαδραστικούς πίνακες, τα σημεία για ανακύκλωση, το κατοπτρικό τηλεσκόπιο. «Ο,τι γίνεται, γίνεται με κέφι. Αφησα μία θέση μεγαλύτερη, του σχολικού συμβούλου. Ηρθα εδώ και έβαλα ένα στοίχημα: Να κάνουμε ένα δημόσιο σχολείο που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα ιδιωτικό. Πιστεύω στο νέο σχολείο, στο βιωματικό σχολείο. Από όποιο σχολείο και αν πέρασα είχα την ίδια φιλοσοφία», τονίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο κ. Σιούτας προσθέτοντας ότι το δημόσιο σχολείο δεν ταυτίζεται με το μίζερο.

Αισθάνεται όμως την ανάγκη να τονίσει ότι το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα στο 4ο Δημοτικό είναι προϊόν συλλογικής εργασίας «όπου ο κάθε εκπαιδευτικός του σχολείου μας δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Είναι η καλύτερη ομάδα με την οποία έχω συνεργαστεί στα 35 χρόνια της εκπαιδευτικής μου πορείας».

Φροντίζει να ενημερώνει για το ποιος είναι ο στόχος του και στην ιστοσελίδα του σχολείου. Γράφει πάνω πάνω: «Στοχεύουμε σε ένα σχολείο που θα το αγαπούν τα παιδιά, αλλά και θα το εμπιστεύονται οι γονείς. Ενα σχολείο που θα είναι ανοικτό στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής βάζοντας στο κέντρο τον μαθητή. Ενα σχολείο ανοικτό σε ιδέες και καινοτόμες δράσεις. Ενα σχολείο που θα δίνει  τη δυνατότητα στον μαθητή να ανακαλύπτει τη γνώση μέσα από ένα βιωματικό πλαίσιο. Ενα σχολείο που θα καλλιεργεί την περιβαλλοντική συνείδηση, αλλά και θα προετοιμάζει τον μαθητή για τη ζωή».

Μία από τις καινοτόμες δράσεις του διευθυντή που εξέπληξαν εφέτος γονείς και μαθητές ήταν το… Σινέ Σχολείο. Εκμεταλλεύθηκε την αίθουσα home cinema του σχολείου και διοργάνωσε τέσσερις κινηματογραφικές προβολές με δωρεάν είσοδο, απογεύματα Σαββάτου. Στις προτεραιότητές του είναι να κάνει το σχολείο ελκυστικό και ευχάριστο στα παιδιά. Ετσι, το 4ο Δημοτικό υποδέχεται τους μαθητές με μουσική, ενώ μουσική ακούγεται και στα διαλείμματα.

Επιδίωξη του κ. Σιούτα, ακόμη, είναι το σχολείο να μην είναι εσωστρεφές αλλά να συνεργάζεται αρμονικά με την ευρύτερη τοπική κοινωνία. Με πρότασή του ξεκίνησε να λειτουργεί εφέτος το Σύγχρονο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Νέας Σμύρνης όπου είναι και υπεύθυνος. Το 2007 ο κ. Σιούτας επελέγη ως σχολικός σύμβουλος στην 7η Περιφέρεια Αθήνας. Επειτα από τέσσερα χρόνια όμως αποφάσισε να αφήσει τη θέση του σχολικού συμβούλου. Επέστρεψε στις διδακτικές αίθουσες και ανέλαβε διευθυντής στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης.

Η απόφασή του εξέπληξε τους συναδέλφους του. «Διαφώνησα στην απόφασή του να επιστρέψει ως διευθυντής εγκαταλείποντας μια θέση θεσμικά ανώτερη. Ο Νίκος όμως είχε αποφασίσει να επιστρέψει σε χώρους που τον γεμίζουν πραγματικά και με τις καινοτόμες υπερβάσεις του να δημιουργήσει ένα δημόσιο σχολείο που το αγαπούν τα παιδιά και το εμπιστεύονται οι γονείς», θα πει ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Σχολικών Συμβούλων Ιωάννης Κάππος. Αλλά και ως σχολικός σύμβουλος ο κ. Σιούτας, θυμάται ο κ. Κάππος, «συνεχώς αναζητούσε την καινοτομία και την ενίσχυση της πρωτοβουλίας των εκπαιδευτικών, ώστε το σχολείο να ξεφύγει από το συμπεριφοριστικό μοντέλο και να γίνει ένα πραγματικό σχολείο εργασίας».

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. Ο διευθυντής προσπαθεί να εκμεταλλεύεται την 35χρονη εμπειρία του στην εκπαίδευση, αλλά και τις γνώσεις του στην ψυχολογία. Στο μπλογκ του σχολείου «ποστάρει» συχνά συμβουλές και προτρέπει τους γονείς να επικοινωνούν μαζί του. «Μη διστάσετε να μου γράψετε στο e-mail θέματα που θέλετε να συμπεριλάβουμε και να αναπτύξουμε», τους γράφει. Συμβουλές προς τους γονείς δίνει και μέσω του ιντερνετικού ραδιοφωνικού σταθμού του σχολείου που εγκαινίασε εφέτος.

Οι δράσεις του και η συμβουλευτική προς τους γονείς είχαν ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα. Οταν δίδασκε το 1983 στο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο Υψηλάντη Βοιωτίας είχε συνεργαστεί με τη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης σε προγράμματα στήριξης των γονέων.

Στην πορεία του στον χώρο της παιδαγωγικής προσπάθησε να είναι πάντα δίπλα στα παιδιά και στους γονείς, εντός και εκτός σχολείου. Διαθέτει γνώσεις και για τα παιδιά με αναπηρία, αφού έχει μετεκπαιδευτεί σε αυτόν τον τομέα στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με την τηλεόραση, όπου και εκεί επίκεντρο των δύο εκπομπών που παρουσίαζε («Παιδικά χαμόγελα» και «Γονεϊκές ιχνηλασίες») ήταν το παιδί και οι γονείς. Επίσης, στο Πάντειο μετά το διδακτορικό του στην Ψυχολογία δίδαξε το μάθημα Τηλεόραση και Παιδική Ηλικία.

http://www.tanea.gr/news/greece/article/5019611/daskalos-kai-ektos-ths-aithoysas/

Link : http://xenesglosses.eu/2013/06/poios-eisai-esy-daskale-pou-xalas-tin/#ixzz2V3Jms7PS

Ποίημα στους φίλους, Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Διαλέγω νά σᾶς ἀφιερώσω σήμερα,
ἀγαπημένα παιδιά τῆς Γ΄ Λυκείου,
τώρα πού οἱ Πανελλαδικές γιά κάποιους ἔχουν τελειώσει
καί γενικά γιά ὅλους ἔχει περάσει ἡ μεγάλη μπόρα...

...ἕνα ποίημα.

Παρά τό γεγονός ὅτι δέν ἀνήκω στόν κύκλο τῶν φίλων σας

σᾶς τό ἀφιερώνω μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη

γιατί ἐμπεριέχει κάποια ἀπό αὐτά πού θά ἤθελα νά σᾶς πῶ...

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ποίημα στους φίλους»

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.

     Δεν μπορώ ν’ αλλάξω

    το παρελθόν ή το μέλλον σου.

Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.

Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.

Να εκπέμπεις αγάπη.

Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.

Να εκτιμούμε τη ζωή. 

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι. 

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα, μετάφρ. Δ. Καλομοίρης , Ελληνικά Γράμματα, 1995 

Ἄν ἄλλαζα τούς δύο τελευταίους στίχους

θά ἔγραφα:

Χάρηκα πού ἤμουν καθηγήτριά σου.

Σ' εὐχαριστῶ γιά ὅσα μοῦ ἔδωσες...

Νά θυμᾶσαι ὅτι πάντα θά εἶμαι ἐδῶ γιά σένα, ἄν μέ χρειαστεῖς...

Στιγμιότυπα από την παρέλαση

Με αφορμή την 6η Μαρτίου, που είναι μέρα ενάντια στη Σχολική Βία, και σε συνδυασμό με το θέμα που είναι και ο τίτλος της Ερευνητικής μας Εργασίας, η μία ομάδα ξεκίνησε ένα ερωτηματολόγιο, για να δούμε αν υπάρχει τελικά το φαινόμενο στα σχολεία μας.
Οι μαθητές μου, του Β12 project, μου πρότειναν να αναρτήσω το ερωτηματολόγιο στην e-φηβική-μ@τιά, ώστε να έχουμε όσες περισσότερες απαντήσεις μπορούμε.
Για να δούμε είχαν δίκιο;

Όσοι μαθητές και εκπαιδευτικοί επιθυμούν, ας απαντήσουν.Πατήστε στον επόμενο σύνδεσμο, συμπληρώστε το ερωτηματολόγιο και στο τέλος της φόρμας πατήστε submit.

Ερωτηματολόγιο Για τη Σχολική Βία

Η ομάδα Β12 του 1ου ΓΕΛ Αιγάλεω, σας ευχαριστεί πολύ.

Σας προσκαλούμε στην παράστασή μας!

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών των σχολείων μας, με θέματα το ελληνικό θέατρο σκιών και τη μουσική παράδοση των μεσογειακών χωρών.

Η εκδήλωση θα γίνει την 

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 

και ώρα 8.00 μ.μ. στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Αιγάλεω «Γιάννης Ρίτσος» 

και θα περιλαμβάνει τραγούδια και χορούς από όλη σχεδόν τη λεκάνη της Μεσογείου, που συνδυάζονται με την παράσταση

 «Ο γάμος του Καραγκιόζη».

Θα έχει χορούς από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Κάτω Ιταλία, την Ισπανία και την Αφρική και φυσικά αντίστοιχες μουσικές και τραγούδια!

Σενάριο, σκηνικά,

Μα γιατί Αρχαία Ελληνικά;

1ο Λύκειο Αιγάλεω - 1ο Λύκειο Χαϊδαρίου: τριήμερη μαζί!!!

                                         Μαζεύουμε λίγες φωτεινές στιγμές

και τις κρεμάμε στο κομπολόι των αναμνήσεων

ν' αστράφτουν στο μυαλό μας

σε ώρες δύσκολες

για να μας θυμίζουν τι όμορφη που είναι η ζωή

όταν είμαστε έτσι όλοι μαζί ...

Θυμάστε,παίδες, τη σάτιρα της εκδρομής;

"Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα

απ' του Χαϊδαρίου κι από του Αιγάλεω τη ράτσα.

1ο ΓΕΛ - 1ο ΓΕΛ ναι, μαζί στην εκδρομή

και γελούν και γλεντούν στην τριήμερη!

Είμαστε ρεμπέτες... κι αν δεν μας χωράνε οι ταβέρνες

έξω τα τραπέζια βγαίνουν και μαζί τους κι οι καρέκλες!

Αιγαλιώτες, Χαϊδαριώτες, μια ομάδα στο χορό

στο τραγούδι και στο γλέντι... στον πολιτισμό!

Πήγαμε στις Σπέτσες, ρίξαμε και τις διπλοπενιές μας

και με τους χορούς μας δέσαμε για πάντα τις ζωές μας...

Αιγαλιώτες, Χαϊδαριώτες, μια ομάδα στο χορό

στο τραγούδι και στο γλέντι... στον πολιτισμό!"

Και εις άλλα με υγεία, παίδες!!!!

Τριήμερη στην Αργολίδα και στις Σπέτσες!!

Καλημέρα!!!!

Η ώρα είναι 7 το πρωί. Σε λίγο ξημερώνει η τρίτη και τελευταία ημέρα της εκδρομής μας. 

Νιώθω πως πίνω σιγά σιγά τις τελευταίες γουλιές από ένα γλυκό και δυνατό κρασί και προσπαθώ να τις απολαύσω όσο γίνεται περισσότερο. Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα και το βλέπει κανείς σε κάθε τους κίνηση. Αυτά τα ίδια παιδιά που έχουν σφραγίσει το βλέμμα τους με το φριχτό άγχος των Πανελλαδικών εδώ είναι ξανά ανέμελα, χαρούμενα παιδιά. 

Μακάρι να μπορούσα να τα βλέπω έτσι κάθε μέρα! 

Μου φαίνονται όλα τους σαν άγγελοι και δεν χορταίνω να τα κοιτάζω. 

Χτες βράδυ πήγαμε σε ένα ρεμπετάδικο, έπεσε τραγούδι και χορός και στο τέλος ο ιδιοκτήτης μάς ευχαριστούσε που έδωσαν τα παιδιά μας τόση ζωντάνια και τόσο κέφι στο μαγαζί του.

Κοίταζα τα σηκωμένα χέρια, τα γελαστά μάτια, τις λάμψεις των μαλλιών τους και ειλικρινά ένιωθα την ψυχή μου να γίνεται ένα με αυτά, να τα τυλίγει με στοργή, να ανοίγει και να υψώνεται γεμάτη ευγνωμοσύνη κι ευτυχία...

Είναι από κείνες τις στιγμές που θα φυλάξω μέσα μου καλά, για να ανατρέχω και να παίρνω κουράγιο όταν δυσκολεύομαι ή με πιάνει θλίψη. 

Θέλω ειλικρινά να πω ένα ευχαριστώ για τις πολύτιμες γουλιές από τούτο το κρασί που πίνω τώρα, γιαυτό και κάνω αυτή την ανάρτηση.

Ξέχασα να σας πω ότι σε αυτή την εκδρομή συνταξιδεύουμε αντιπροσωπείες από δύο σχολεία: το δικό μας, το 1ο Λύκειο Αιγάλεω και το 1ο Λύκειο Χαϊδαρίου κι αυτό είναι ένα στοιχείο που κάνει ακόμη πιο όμορφη την ατμόσφαιρα. Μέσα στο διώροφο πουλμανάκι μας επικρατεί χαρούμενη κινητικότητα και πλέον δεν διακρίνω τους δικούς μας μαθητές από τους άλλους. Τους βλέπω μόνο δύο μέρες, μα έχουν ήδη μπει στην καρδιά μου - κι έχω την αίσθηση ότι δεν νιώθω έτσι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι συμμετέχοντες.

Μαγικό πράγμα τελικά οι εκδρομές, ε;

 Άντε γεια μας και στα πιο τρελά όνειρά μας!

 Η κομπανία του ρεμπετάδικου έδωσε τη θέση της
στην ορχήστρα των μαθητών 

που έδωσε τα ρέστα της!!!!

 

Στιγμιότυπα από το πούλμαν...

 



Επίσκεψη στο εργοστάσιο παραγωγής χυμών 
"Εσπερίδες"

Στο ξενοδοχείο μας!

 

 Στις Σπέτσες!!!

 

 Ο καιρός σύμμαχος - οι Σπέτσες κόσμημα στο λαμπερό μεσογειακό φως...

Αυτά για την ώρα.

Καλημέρα όλη μέραααααααααααααααααααα.....

Τι να μας χαρίσει άραγε η καινούργια μέρα;

Ανυπομονώ να κατέβω στην τραπεζαρία 

και να δω τις αγουροξυπνημένες φατσούλες των παιδιών...

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν είναι αληθινά όλα τούτα τα θαύματα

και τσιμπιέμαι για να μην ξυπνήσω.