Η Ιστορία του Αιγάλεω

Η περιοχή του Αιγάλεω ονομάστηκε έτσι από το βουνό Αιγάλεω, 

που το αρχαιοελληνικό του όνομα σημαίνει "λαός κατσικιών" 

(Αιγάλεως < {αίγα + λεώς}, λεώς είναι αντέκταση του λαός). 

Στο όρος Αιγάλεω είχε εγκατασταθεί ο βασιλέας των Περσών Ξέρξης για να παρακολουθήσει την εξέλιξη της ναυμαχίας στον κόλπο της Σαλαμίνας, το 480 π.Χ.. Σημειώνουμε πάντως ότι στον δήμο Αιγάλεω δεν ανήκει το βουνό, καθώς τα όριά του εκτείνονται σε μικρή απόσταση απ' αυτό, προς την πλευρά τής Αθήνας. 

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 στην περιοχή συνέρρευσαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία δημιουργώντας έτσι τους πρώτους οργανωμένους πυρήνες, αφού εκείνη την εποχή οι μοναδικοί κάτοικοι εκεί ήσαν μερικές εκατοντάδες εργατών του τοπικού πυριτιδοποιείου. Στην τοποθεσία, που στη συνέχεια το 1934 αναγορεύθηκε ως κοινότητα, δόθηκε τότε η συμβολική ονομασία "Νέες Κυδωνίες".  Τότε μοιράσθηκαν στους πρόσφυγες και τα πρώτα οικόπεδα, γύρω από τον σημερινό ναό του Αγ. Σπυρίδωνα.

Επί Κατοχής (1941) η πόλη αναβαθμίσθηκε σε δήμο, από προηγούμενη ομώνυμη κοινότητα, ενώ στις 29-9-1944 θρήνησε την απώλεια τουλάχιστον 65 άοπλων και αθώων κατοίκων της, που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια επιδρομής γερμανικού τάγματος στη συνοικία του Αγίου Γεωργίου (τα περισσότερα σπίτια της οποίας παραδόθηκαν στις φλόγες), δίπλα στον ποταμό Κηφισό. 

Πρόκειται για το "Ολοκαύτωμα του Αιγάλεω".

 

Μαρμάρινη στήλη με τα ονόματα των σφαγιασθέντων από τους Γερμανούς κατακτητές.

Τα επόμενα χρόνια, στην πόλη -που σταδιακά οικοδομήθηκε πλήρως και απώλεσε τον παλιότερο χαρακτήρα του πευκόφυτου προαστίου- κατέφυγε πλήθος εσωτερικών μεταναστών που αναζητούσαν δουλειές, ενώ άνθηση γνώρισαν τα λαϊκά κέντρα της περιοχής με ρεμπέτικη μουσική τα οποία αποτέλεσαν πόλο έλξης και εκτόνωσης για την τοπική κοινωνία. Από αυτά, πέρασαν άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων για να δουν και να ακούσουν τους αγαπημένους τους τραγουδιστές και τραγουδίστριες, αλλά και τους δεξιοτέχνες των λαϊκών μουσικών οργάνων. 

Μερικοί από αυτούς τους καλλιτέχνες μάλιστα είτε έζησαν με τις οικογένειές τους στο Αιγάλεω για μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε άφησαν εδώ την τελευταία τους πνοή, όπως οι σπουδαίες τραγουδίστριες
Μαρίκα Νίνου 

 και Ρίτα Αμπατζή. 

Έδώ έζησε ο Στράτος Παγιουμτζής 

που ερμήνευσε εκατοντάδες ρεμπέτικα τραγούδια,
εδώ φυσικά και 

ο Γιώργος Ζαμπέτας, 

ένας από τους μεγαλύτερους σολίστες του μπουζουκιού και συνθέτης πάμπολλων κλασικών λαϊκών τραγουδιών.

Εδώ δημιούργησε και ο σημαντικότατος  

Σπύρος Ζαγοραίος 

με τη γυναίκα του Ζωή, που συνεχίζουν να διακρίνονται ακόμη και σήμερα στο χώρο με τη γνήσια λαϊκή φωνή τους. 

Την πόλη αυτή τιμάει και μια ολόκληρη γενιά  

Πολυκανδριώτηδων.

Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011 ουδεμία μεταβολή επήλθε στο Δήμο, σύμφωνα με το άρθρο 1,§ 5.1.Β αυτού.

Πηγή www.wikipedia.com