Tuesday, April 24, 2012

Wall art στο σχολείο μας!

Είχαμε πει με τα παιδιά της ομάδας project Α14 να κάνουμε  
κάτι για να αλλάξει λίγο το σχολείο μας
ως προς την εμφάνιση των τοίχων του. 
Συζητήθηκαν διάφορες ιδέες στην τάξη.
Διαλέχτηκαν κάποια σχέδια και η αρχή έγινε... 

ΠΟΤΕ;
Μέσα στις διακοπές του Πάσχα!
Μ. Τρίτη, Μ. Τετάρτη, Τρίτη και Τετάρτη της Διακαινησίμου Εβδομάδας.

ΥΛΙΚΑ;
Μολύβια, γόμα, χρώματα πλαστικά, νερό, πινέλα, σκάλα, 
laptop με πολλές εικόνες για επιλογή θεμάτων, 
videoprojector, πολύμπριζο, 5 προεκτάσεις...
 πολύ κέφι, τραγούδι και κυρίως τολμηρή διάθεση για πειραματισμούς!!!!

ΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ;
Μαθητές από την Α΄ και τη Β΄ τάξη του σχολείου μας (1ο ΓΕΛ Αιγάλεω)
με μία φιλική συμμετοχή από μαθητή της Α΄ τάξης του 4ου ΓΕΛ Αιγάλεω.

Δείτε τα αποτελέσματα των πινέλων μας!

 1η προσπάθειαΤο δέντρο της γνώσης... 
στο γραφείο των καθηγητών.


Συνοδεύεται από μία φράση του Τσέτσερφιλντ:
"Αν δεν φυτέψουμε το δέντρο της γνώσης όταν είμαστε νέοι
δεν θα έχουμε τη σκιά του όταν γεράσουμε".
Artists:  
Νάντια Μανώλικα, Εύα Αραποστάθη, Ελίνα Παλτόγλου, Νατάσα Μιχάλη, 
Εύη Κωστοπούλου, Γεωργία Σκανδάμη, Στέλλα Καραγιώργου, 
Ραφαήλ Μανωλέσκος, Γιάννης Αναστασόπουλος, Δημήτρης Νταλαμπίρας.
Όλο το σχέδιο έγινε κατευθείαν με πινέλο στον τοίχο.
Δεν χρησιμοποιήθηκε εδώ ο videoprojector (φαίνεται, άλλωστε...)

 2η προσπάθεια: Ποδηλάτες στο διάδρομο εισόδου.

(Θα βάλουμε και στίχους επάνω... σε επόμενο "πινελοραντεβού") 
Εδώ χρησιμοποιήθηκε ο videoprojector για να προβάλει τις σκιές των ποδηλατών.
Τα παιδιά τις αντέγραψαν και πέρασαν τα χρώματα.
Η μαύρη γραμμή γύρω γύρω έγινε με χρήση χαρτοταινίας (για να βγει ίσια).
Artists: 
Προκόπης Μουρατίδης (και ο μικρός αδελφός του Αλέξανδρος), Φώτης Πουλόπουλος, 
Νάντια Μανώλικα, Μαριάννα Μπεκατώρου, Γιάννης Αναστασόπουλος,
Κώστας Αγριτέλης, Νικόλας Καλυβιώτης, Στέλλα Καραγιώργου,
Σμαράγδα Μπίτου, Κωνσταντίνα Κωνσταντέλλου.

3η προσπάθεια: Nιάτα
στο διάδρομο έξω από το γραφείο της Διεύθυνσης.

Στίχοι: Ω, νεότητα, πληρωμή του ήλιου
αιμάτινη στιγμή που αχρηστεύει το θάνατο.
Οδ. Ελύτης
Χρησιμοποιήθηκε ο videoprojector για να προβάλει τις σκιές των παιδιών.
Το υπόλοιπο έγινε από τη φαντασία μας (επιείκεια, please)
(Σ' αυτό θα γίνουν κάποιες χρωματικές αλλαγές - περιμένετε...).
Artists: 
Γιάννης Αναστασόπουλος, Φώτης Πουλόπουλος, 
Νάντια Μανώλικα, Έντζι Ντραγκότι.

Για το πώς έγιναν τα σχέδια θα ακολουθήσουν ξεχωριστές αναρτήσεις με 
φωτογραφίες βήμα-βήμα.

5 comments:

  1. ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!!!!!!!
    ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΠΟΙΗΣΗ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ!!!!
    ΧΡΩΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ !!!!!!

    Μακάρι να σας ακολουθήσουν όλα τα σχολειά της χώρας , μπράβο για την σύλληψη και την εκτέλεση της ιδέας , μπράβο για την άψογη συνεργασία , μπράβο για το αποτέλεσμα !!!!!!!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ
    Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
    δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
    Παίρνω φως απ' τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
    και μου λες πως σ' αρέσει.

    Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους
    κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
    Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
    σαν ανθός στο περβάζι.


    .... ΚΑΙ ΣΑΣ ΛΕΩ ΠΩΣ Μ΄ΑΡΕΣΕΙ !!!!!!!!!

    ReplyDelete
  2. Καταπληκτικά!!! Συγχαρητήρια!!!! :)

    ReplyDelete
  3. Απίστευτο!!!
    Οι δύο αρτίστες σχολιάζουν με χρονική απόσταση ενός λεπτού... την ανάρτηση περί wall art στο σχολείο μας... Τυχαίο; Δε νομίζω...
    Αχ, κορίτσια!!!
    Σας ευχαριστώ ειλικρινά για την υποστήριξη!
    Να είστε καλά...
    Πολλά καλλιτεχνικά φιλιά
    στις δύο καλλιτέχνιδες bloggers
    μ' αισιόδοξες πινελιές
    από ουράνια τόξα
    και στίχους ποιητών...

    ReplyDelete
  4. Φλώρααααα, παιδιά!

    Τι φοβερά πράγματα! Φοβερά είναι όλα: Η ιδέα, η οργάνωση, η υλοποίηση, το αποτέλεσμα, η "άδεια/έγκριση" από το σχολείο για να γίνουν όλα αυτά ( δεν είναι ούτε εύκολο ούτε το πλέον συνηθισμένο να συναινεί ένας σύλλογος να γίνουν γκράφιτι ακόμα και στον τοίχο της αίθουσάς του..)

    Και ξέρουμε πολύ καλά όλοι ότι όσο συμβαίνουν τέτοια πράγματα στα σχολεία μας θα έχουμε σχολεία, θα έχουμε άλλα σχολεία, σχολεία που ενώνουν, που εμπνέουν, που καλούν στη δημιουργία και τη ζωή, που νοηματοδοτούν.

    Η ιδέα μου είναι η εξής: Να αναλάβει το σχολείο μας ( 6ο λύκειο Καλλιθέας) τα έξοδα των υλικών και όποια άλλα και να συνεννοηθούμε να συνατηθούνε ομάδες παιδιών από τα δύο σχολεία στο 6ο. Εσείς να μας ζωγραφίσετε ένα τοίχο μεταφέροντάς μας και την τεχνογνωσία σας κι εμείς θα βρούμε έναν τρόπο να σας ανταποδώσουμε. Τι λέτε; Να ζητήσω την άδεια από το διευθυντή; Να "ψήσω" τα παδιά να βρεθούμε; ( μπορούμε και να το ρίξουμε στο τραγούδι με το φοβερό μας συγκρότημα..."ό,τι να΄ναι"! Τι λέτε;
    Φλώρα;

    ReplyDelete
  5. Καλά, Διονύση... το ρωτάς;
    Εννοείται ότι θα έρθουμε!!!!
    (Σιγά την τεχνογνωσία... χιχι... Αυτό είναι αστείο)...
    Θα έρθουμε, όμως, με πολλή χαρά να συνεργαστούμε.
    Και φυσικά θα τραγουδάμε όταν βάφουμε.
    Έτσι γίνονται πιο ωραίες οι ζωγραφιές. Και θα λέμε και ανέκδοτα.
    Μένει μόνο να βρεθεί η ημέρα.
    Εμείς με τα παιδιά βρήκαμε ως χρόνο για να ζωγραφίζουμε Δευτέρες και Πέμπτες απογέματα.
    Δεν χρειάζονται πολλά παιδιά.
    Τέσσερις - πέντε φτάνουνε.
    Ρώτα τους... και πες μας!

    ReplyDelete