Saturday, January 21, 2012

Change For A Dollar



Καμιά φορά κάτι τέτοια βιντεάκια
τα παίρνει κανείς στα ελαφρά

κάποιοι τα βλέπουν
με μία σπίθα ειρωνείας
να σχίζει στα δυο τις κόρες των ματιών τους

κάποιοι τα έχουν βαρεθεί

κάποιοι ίσως τα πετούν κατευθείαν
στον κάδο ανακύκλωσης του υπολογιστή
όταν τους τα στέλνουν στο mail τους
γιατί τα θεωρούν χάσισμο χρόνου

μα κάποιοι παίρνουν από αυτά
μηνύματα
για τη ζωή τους.

Διαλέξτε εσείς
σε ποιους ανήκετε.

Οι σκέψεις δικές σας.

3 comments:

  1. Οι δικές μας σκέψεις, προσπαθώντας να ερμηνέψουμε τις ποικίλες αντιδράσεις των διαφόρων απέναντι στα βιντεάκια, φτάνουν και στο θέμα της υπερ-. Υπερπροσφοράς, υπερπληροφόρησης, υπερπαραγωγής.. Ανάμεσα σ' αυτά βρίσκεις εξαιρετικά πράγματα, πανέμορφες ιδέες, εικόνες, πρωτότυπες συλλήψεις, ανατρεπτικές σκέψεις.
    Αλλά αυτό το άτιμο το διαδίκτυο είναι απέραντο. Και δεν μπορείς να στέκεσαι με την άργητα και τη συγκέντρωση που χρειάζεται το καθετί, ώστε να το βιώσεις βαθιά, ώστε να προχωρήσει η αλληλεπίδραση και να ωριμάσουν οι αντιδράσεις.

    Ζήτημα επιλογών; Χειρισμού; Προσαρμογής σε νέα δεδομένα;
    ( Ωραίο, πάντως, το προτεινόμενο!)

    Χαιρετισμούς στις δυτικές συνοικίες:-)

    ReplyDelete
  2. Σε ό,τι λες, Διονύση, συμφωνώ απόλυτα...
    Νομίζω ότι πρέπει να είναι ένας από τους στόχους της παιδείας μας
    η "θητεία" στη συγκέντρωση και την άργητα
    που, όπως λες, χρειάζεται για να βιώσεις βαθιά κάτι
    και πολύ φοβάμαι
    ότι αυτή η υπερπροσφορά του διαδικτύου
    συνηθίζει τα παιδιά μας
    σε μία γρήγορη κατανάλωση θεαμάτων,
    ένα αγχωμένο ζάπινγκ
    ανάμεσα στα λαμπερά χρώματα του διαδικτύου...
    χωρίς όμως περισυλλογή και άγγιγμα ψυχής...

    ReplyDelete
  3. Τα παιδιά μας, κατά τη γνώμη μου, διαθέτουν ισχυρές αντιστάσεις στην "άργητα" και βιώνουν και με το παραπάνω βαθιά τα μηνύματα των καιρών, απ' όπου και αν προέρχονται...

    ReplyDelete